شنگن به منطقه‌ای در اروپا اطلاق می‌شود که در آن طبق توافقی رسمی 29 کشور محدودیت مرزهای داخلی خود را حذف کرده‌اند تا شهروندان واجد شرایط امکان سفر آزادانه و بدون محدودیتی را به سایر کشورهای این حوزه داشته باشند.
ویزا شینگن با اهداف مختلفی صادر می‌شود. شینگن توریستی، شینگن ترانزیتی، شینگن کاری یا شینگن تحصیلی تنها بخشی از ویزاهای صادر شده از سوی کشورهای اروپایی عضو معاهده است.
انواع ویزای شینگن
ویزای نوع A: ویزای نوع A برای ترانزیت به کار می‌رود. با داشتن این مجوز تنها می‌توان به فرودگاه‌های 29 کشور محدوده وارد شد. اگر قصد سفر هوایی به کشوری خارج از محدوده دارید، اما باید در میان راه در یکی از کشورهای شینگن توقف کنید، این گزینه برای شما مناسب است.
ویزای نوع B: ویزای نوع B به مسافر اجازه میدهد تنها 5 روز در محدوده تردد کند. این گزینه برای حمل و نقل و عبور از کشورهای تحت پیمان بسیار مناسب است.
ویزای نوع C: ویزای نوع C یکی از پرطرفدارترین ویزاهای مربوط به Schengen است. به لطف این ویزا می‌توان به مدت 90 روز ( هر 6 ماه ) بدون محدودیت به داخل منطقه سفر کرد.
کشورهای حوزه شینگن
اگرچه شینگن اصطلاحی رایج در ایران است، اما در واقع تلفظ درست آن شنگن Schengen zone است. به طور کلی کشورهای شنگن شامل موارد زیر می‌شود:
1.اتریش
2.بلژیک
3.جمهوری چک
4.دانمارک
5.استونی
6.فنلاند
7.فرانسه
8.آلمان
9.یونان
10.مجارستان
11.ایسلند
12.ایتالیا
13.لتونی
14.لیتوانی
15.لوکزامبورگ
16.مالت
17.هلند
18.نروژ
19.لهستان
20.پرتغال
21.اسلواکی
22.اسلوونی
23.اسپانیا
24.سوئد
25.سوئیس
26.لیختن اشتاین
27.کرواسی
28.رومانی
29.بلغارستان
این منطقه که در وب‌سایت schengenvisainfo از آن با عناوینی هم‌چون بزرگترین منطقه بدون نیاز به پاسپورت جهان یاد شده است، در سال 1985 در کشور لوکزامبورگ طی یک قرارداد بین‌المللی به وجود آمد.
بر اساس این پیمان، 25 کشور عضو اتحادیه اروپا و 4 کشور عضو انجمن تجارت آزاد اروپا (EFTA) محدوده‌ای به مساحت 4.312.000 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 420 میلیون نفر را در بر گرفته و به عنوان مجموعه‌ای واحد عمل می‌کنند.